Rośnie kolejne pokolenie

Gułtowy i Radzewo wiele łączy. To dwie, małe miejscowości w powiecie poznańskim, które słyną z unihokeja. UKS Victoria oraz UKS Radzevia mają w swoim dorobku medale młodzieżowych mistrzostw Polski, a ich zawodniczki i zawodnicy grają w reprezentacjach kraju.   

O tym, że najpopularniejszym sportem w Gułtowach jest unihokej nie trzeba chyba nikogo przekonywać. W tej niewielkiej miejscowości w gminie Kostrzyn od lat wychowuje się kolejne pokolenia zawodniczek i zawodników, którzy co jakiś czas zdobywają medale mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych. – W poprzednim sezonie graliśmy w finale młodzików i w gronie dwunastu najlepszych drużyn w kraju zajęliśmy ósme miejsce. Mogło być one lepsze, ale w kluczowym meczu zostaliśmy mocno skrzywdzeni przez sędziego, za co później nas zresztą przepraszano. Niestety, przez tamto spotkanie nie awansowaliśmy do strefy medalowej – wspomina Krzysztof Zawadzki trener i animator tego szalenie widowiskowego sportu w Gułtowach.

– Tamto spotkanie cały czas siedzi mi zresztą w głowie. Tym bardziej, że liczyliśmy na medal w tej imprezie. Teraz mamy w klubie dwie grupy: młodzików i juniorów młodszych. Ten drugi zespół tworzą ubiegłoroczni młodzicy, czyli chłopcy z rocznika 2010. To ich pierwszy sezon w tej grupie wiekowej i często przychodzi im grać z rywalami o rok, a nawet o dwa lata starszymi. Na efekty ich pracy trzeba będzie zatem jeszcze trochę poczekać. Muszą po prostu dojrzeć fizycznie i nabrać doświadczenia. To jednak bardzo ciekawa i utalentowana grupa, z którą wiążemy spore nadzieje. Co warte też podkreślenia, bardzo chętna do pracy. Trenujemy trzy razy w tygodniu. To samo dotyczy się też obecnej drużyny młodzików – dodaje szkoleniowiec.

Obie ekipy grają w rozgrywkach wojewódzkich. W poprzednich latach Victoria miała również swój zespół w gronie seniorów. – Tym razem nie zgłosiliśmy drużyny. Powód? Gracze się pożenili i często pracują na różne zmiany. Trudno więc im pogodzić życie zawodowe ze sportem. Na treningach miałem coraz mniej zawodników, zespół się kruszył… Nie byliśmy odpowiednio przygotowani do kolejnych spotkań o punkty. A jeżdżenie po kilkaset kilometrów na mecze tylko po to, żeby przegrać nie interesowało mnie. Praca musi przynosić satysfakcję, a tej zaczynało brakować. I stąd taka decyzja. Część zawodników nadal jednak gra. Tyle tylko, że w I-ligowym klubie z Poznania – kończy Krzysztof Zawadzki.

Do podobnej sytuacji doszło w Radzewie w gminie Kórnik. To równie niewielka miejscowość co Gułtowy, i tam również króluje unihokej. Jedyna różnica polega na tym, że wizytówką klubu pozostają dziewczyny, swego czasu świętujące nawet zdobycie medalu mistrzostw Polski juniorek młodszych. Na bazie wcześniejszych sukcesów klub w poprzednim sezonie zgłosił nawet zespół do ekstraligi. – Niestety, zajęliśmy tam szóste, ostatnie miejsce. W trakcie rozgrywek drużyna zaczęła się sypać i kończyliśmy sezonem praktycznie w szóstkę. W takiej sytuacji nie było sensu tego ciągnąć dalej. Nasza przygoda z elitą trwała więc zaledwie rok. Ale dziewczyny rozeszły się po innych klubach i nadal rywalizują na tym poziomie – mówi Karol Niemier, nauczyciel i trener zespołu.

W takiej sytuacji w Radzewie koncentrują się na pracy z młodzieżą. A ta cały czas przynosi wymierne efekty, o czym świadczyć może choćby sukces zespołu młodziczek w turnieju o nazwie „Moje Małe Mistrzostwa Polski”, który odbywa się w Łochowie. – To bardzo prestiżowa i ogólnopolska impreza. Jej nazwa wcale nie jest aż tak mocno naciągana, bo ten turniej często traktowany jest jak mistrzostwa kraju w tej kategorii wiekowej. Bo też rozgrywany jest pod patronatem związku oraz ministerstwa. W tym roku brało tam udział szesnaście zespołów z całej Polski i stawka była naprawdę bardzo mocna. Tym bardziej cieszy, że dziewczyny zaprezentowały się tam wspaniale i zgarnęły pełną pulę, zajmując pierwsze miejsce – opisuje szkoleniowiec.

Większość dziewczyn z tego zespołu do lat 12 występuje obecnie w rozgrywkach ligowych juniorek młodszych. – Mamy nową generację utalentowanych zawodniczek, ale w tym przypadku na sukcesy będziemy musieli trochę poczekać. Może trzy, może cztery lata… Trudno przecież liczyć na to, aby dziewczyny od razu wygrywały ze starszymi od siebie rywalkami., bo juniorka młodsza to kategoria wiekowa do lat 16. Nasze reprezentantki muszą więc podrosnąć i okrzepnąć w tym nowym dla siebie towarzystwie. Z każdym kolejnym sezonem będą jednak zbierać nowe doświadczenia, co w pewnym momencie musi zaprocentować – zapewnia Karol Niemier, który wierzy, że jego zespół już wkrótce ponownie będzie walczył o medale mistrzostw Polski.