MenuMenu główne
Powiat Poznański
Czujka tlenku węglaLogo opłat urzędowych onlineLogo opłaty urzędowe online



Relacje

Propozycje kulturalne

kulturalnie grafika

Od tego roku na łamach Prasowej17. polecamy najciekawsze książki, filmy, płyty oraz gry. W roli naszych recenzentów występują prawdziwi fachowcy. Do wysłuchania konkretnych płyt zachęca Jakub Kozłowski z Wydawnictwa In Rock z Czerwonaka, a gry wybiera dla Was Michał Cyranek i Tomasz Skoracki ze Stowarzyszenia Miłośników Gier Planszowych Kości z Puszczykowa. Książki to domena Anny Walkowiak-Osowskiej oraz Magdaleny Kozłowskiej z Biblioteki Publicznej w Swarzędzu, a filmy i seriale dla naszych Czytelników ocenia Agata Klaudel-Berndt z Kultury Tarnowa.

Wszystkie polecane tytuły to ich subiektywny wybór. Czasami są to nowości na rynku, a czasami nasi recenzenci wracają do wydawnictw mających swoją premierę już jakiś czas temu, a do których ich zdaniem warto wrócić. Zawsze będą to jednak pozycje wartościowe, po które warto sięgnąć w wolnej chwili. Liczymy, że ich propozycje będą dla Was pomocne w wyborze danej płyty, filmu, książki czy też gry. Wierzymy również, że w tym naszym kulturalnym kąciku Prasowej17. każdy znajdzie coś dla siebie. Nowe propozycje poniżej…

KSIĄŻKA: Barbro Lindgren, Eva Eriksson „Opowiastka o staruszku i psie”
ksiązka okładka
„Opowiastka o staruszku i psie”, wydana w tym roku przez Wydawnictwo Zakamarki, to pozornie prosta historyjka o przyjaźni starszego pana w niemodnym kapeluszu i niezbyt urodziwego psa. Nowa znajomość ubogaca obu, jest źródłem radości, poczucia bezpieczeństwa i szczęścia. Jest spełnieniem marzeń samotnego człowieka. Nagle jednak – jak to w życiu – coś się psuje, w ich relację wdziera się śliczne, wesołe dziecko. Książka, jak na szwedzką literaturę przystało, nie jest oczywista. Aż trudno uwierzyć, że tekst powstał w 1979 roku. Niepowtarzalne ilustracje Evy Eriksson dodają uroku, a piękne tłumaczenie Katarzyny Skalskiej świetnie oddaje z jednej strony baśniowość, z drugiej – nowatorskość.
Magdalena Kozłowska (Biblioteka Publiczna w Swarzędzu)

 

MUZYKA: Ghost „Meliora”
Ghost Melliora okładka płyty„Meliora” zespołu Ghost jest jednym z tych albumów, które potrafią całkowicie pochłonąć. Jest to płyta tak bezczelnie melodyjna, że nie sposób skupić się jedynie na kilku utworach stanowiących o jej sile. Na „Meliora” ani jeden utwór, riff czy melodia nie ustępuje poziomem pozostałym, konsekwentnie budując spójny, intrygujący klimat całości. Nie odczuwa się wcale, bardzo często występującej w przypadku innych płyt, chęci przeskoczenia kilku mniej przyswajalnych nagrań. Muzyka Ghost nie stanowi być może najbardziej ambitnej twórczości w obrębie rockowej stylistyki. Nie przeczę, że to inne zespoły rewolucjonizować będą rynek muzyczny, wyznaczając trendy na kolejne lata, ale w niczym to nie przeszkadza…
Jakub Kozłowski (Wydawnictwo In Rock)

 

GRA: Tyci Akrobaci
okładka gryTa gra porwie Was w szalony, ekscytujący świat akrobatyki, śmiechu i nerwów ze stali. Stań na czele ekipy cyrkowej i przy pomocy tycich akrobatów, niesamowitych zwierząt, cyrkowych rekwizytów i wielkich gwiazd, stwórz przedstawienie jakiego nie widział jeszcze świat! Waszym zadaniem jest sprostać wymaganiom publiki, która wyrażona jest przez sześć kart z różnych kategorii. Im więcej kart spełnicie, tym większe czekają na Was oklaski. Trzeba jednak pamiętać, że widownia szybko się nudzi… Możesz spełniać jej zachcianki tworząc różne układy cyrkowe, ale największy szał będzie, gdy wszystkie te figury ustawisz w jedną wielką wieżę. To wciąż nie wszystko, bo na finał dołączą do Ciebie siłacz Arnold, klaun Tella, czy małpki King i Kong…
Tomasz Skoracki (Stowarzyszenie Miłośników Gier Planszowych „Kości”)

 

FILM: „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”
plakat filmu
Polski thriller komediowy, który możemy oglądać na platformie Netflix. Film zebrał skrajne recenzje krytyków, jak również analogiczne komentarze widzów, głównie ze względu na dość kontrowersyjny typ humoru. W rolach głównych występują: Julia Wieniawa, Monika Krzywkowska, Mateusz Więcławek oraz Adam Turczyk. Dla mnie, jakkolwiek to brzmi, to taki Tarantino po polsku. Impreza sylwestrowa grupy młodych ludzi szybko przeradza się w wielki dramat, podczas którego kończą się nadzieje na miłość, a tajemnice wychodzą na jaw. Świetna muzyka, zabawne dialogi. Bezczelne, rewelacyjnie zagrane, odpowiednio głupie, inteligentne i koronkowo zrobione. Zabójcza mieszanka, jestem na mocne tak! Oglądajcie bez wstydu! Dla mnie 10/10.
Agata Klaudel-Berndt (Kultura Tarnowa)

 

Redaktor: Tomasz Sikorski
Opublikowano: 28 maja 2021