Menu główne
Środki finansowe z budżetu państwa
Relacje
Przełamując stereotypy
„Kiedy będę duży” to tytuł spektaklu teatru Ba-Ku, który można było obejrzeć w gminach powiatu poznańskiego, Czerwonaku, Luboniu, Mosinie, Buku, Kórniku i Rokietnicy. Opowiada on o marzeniach z dzieciństwa, które się spełniają w sposób zaskakujący i przewrotny. Występujący na scenie Hacen Sahraoui, znany szerszej publiczności z serialu „Przepis na życie”, serwuje widzom niesamowity, francusko-polski koktajl, pełen zabawnych obserwacji obyczajowych.
W barwnych opowieściach mieszają się „twarze” autora: francuskość, algierskość i polskość, a jego osobiste wspomnienia stają się okazją do refleksji nad sytuacją cudzoziemców żyjących w Polsce. Spektakl uczy zrozumienia dla odmienności związanej z pochodzeniem i kulturą, przełamuje stereotypy dotyczące emigrantów żyjących w Polsce, propaguje otwartość, która przyczynia się do zdobywania wiedzy o świecie, pozwalającej przełamywać strach przed „nieznanym i obcym”.
Spektakl Ba-Ku teatru, którego reżyserem jest Przemek Prasnowski, wykorzystuje szeroką gamę konwencji teatralnych i filmowych, od teatru cieni poprzez reportaż i slapstick. Przedstawienie w wykonaniu francuskiego aktora o algierskich korzeniach, to nie tylko wydarzenie kulturalne, ale również projekt edukacyjny, który ma na celu zwiększać potencjał osób mieszkających w mniejszych miastach i miasteczkach powiatu poznańskiego. Projekt „Kiedy będę duży” Fundacji Barak Kultury ma zachęcać do partycypacji w kulturze i zwiększać chęci bycia jej częścią lub nawet współtwórcą.
Dzięki pochodzeniu aktora Hacena Sahraoui, odbiorcy mają również możliwość odkrywania różnorodności kulturowej i światopoglądowej, a jednocześnie uczenia się jak „oswajać odmienność”, której obecność jest coraz bardziej zauważalna, ze względu na wysoki wskaźnik migracyjny. Po spektaklu aktor prowadzi zresztą rozmowy z widownią, niezależnie od tego, czy jest kameralna, czy bardzo liczna. Charyzma Hacena Sahraoui sprawia, że nawiązuje on błyskawiczny kontakt z odbiorcami, a tym samym zmniejsza dystans między sztuką, kulturą i widzami.
