Warto wiedzieć…
Wielkopolski Park Narodowy został utworzony w 1957 roku zajmując południową część obecnego obszaru powiatu. Jego powierzchnia wynosi 7584 ha i obejmuje gminy: Stęszew, Mosina, Puszczykowo, Komorniki i Dopiewo. Na obszarach graniczących z parkiem utworzono strefę ochronną tzw. otulinę o powierzchni 7256 ha. Dla ochrony rozmaitych form krajobrazu polodowcowego, naturalnych zbiorowisk roślinnych i związanych z nimi zbiorowisk zwierzęcych, a także 32 drzew pomnikowych i 1 głazu narzutowego wyznaczono 18 rezerwatów, które w sumie zajmują 260 ha.Przyrodnicze skarby… 
Przyroda Wielkopolskiego Parku Narodowego to jeden z największych atutów ziemi poznańskiej. Zbiorowiska chronionej roślinności, unikatowe walory pagórkowatego terenu gęsto porośniętego drzewostanem, a nadto obecność wielu jezior o specyficznej, interesującej roślinności, a także ośrodków wypoczynkowych, pozwalają bez wahania polecić to miejsce planującym wypoczynek na łonie natury. Specyficzne formy krajobrazu parkowego zawdzięczamy działalności lodowca. Nie brak tu rozmaitych wzniesień – na czele z Osową Górą sięgającą 132 m n. p. m. oraz jarów, jaskiń, skałek i głazów narzutowych, wśród których największy – “Głaz Leśników” objęty jest ochroną. Do skarbów Wielkopolskiego Parku Narodowego należą także często drzewa i krzewy okazałych rozmiarów, stanowiące pomniki przyrody. Poszczególne gatunki roślin występują w określonych zbiorowiskach.W obszarze rezerwatów…
Rezerwat Pod Dziadem powstał w celu objęcia ochroną odradzającego się lasu dębowo-grabowego. Pokrywa on obszar ziemi o urozmaiconej powierzchni, ukształtowanej w wyniku ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Suchymi Zboczami nazwano natomiast nasłoneczniony stok wysoczyzny morenowej, na którym wznosi się zespół subkontynentalnego boru świeżego, rzadko spotykanego w obszarze Wielkopolski. Wartym uwagi akwenem parkowym jest oczko wodne w obszarze rezerwatu Pojniki, cechujące się stałym wahaniem poziomu wody. Co jakiś czas zbiornik wysycha, utrudniając leśnej zwierzynie dostęp do wodopoju. Na skraju rynny jeziora Góreckiego rozpościera się bujny, nieskażony działaniem człowieka obszar lasu dębowo – grabowego, nazywany Grabiną. Stanowi on wzorzec dla przebudowy drzewostanu całego Wielkopolskiego Parku Narodowego, pozostając reliktem dawnej, dziewiczej puszczy.
Jednym z najciekawszych przyrodniczo obszarów parku, jest rezerwat leśny w okolicach Kątnika. Utworzono go dla ochrony zwierząt i roślin, żyjących w obszarze starego koryta Warty. Dotrzeć tam można podążając drogą rowerową wychodzącą z Puszczykówka.
W okolicach Stęszewa znaleźć można trzy śródleśne oczka wodne, które wraz z torfowiskowymi mszarami, tworzą wydzielony rejon Sarnich Dołów. Specyficzna roślinność wyróżnia rejon jeziora Skrzynka – obecnie zarastającego i będącego stanowiskiem rosiczki okrągłolistnej – rośliny owadożernej.

Leśne ptactwo…
Obszar Trzcielińskiego Bagna, położony na terenie gminy Dopiewo, budzi szczególne zainteresowanie pasjonatów lęgowego ptactwa wodnego i błotnego. Zwłaszcza w okresie wiosennym i letnim przyroda odkrywa tu swe osobliwe tajemnice. Trzcielińskie Bagno leżąc w granicach Wielkopolskiego Parku Narodowego, stanowi ważny obszar badań ornitologicznych oraz zachwyca pięknem starzejącego się jeziora. Porastająca je bujna roślinność płynnie przechodząca w leśną gęstwinę, współkształtuje wyjątkowo malowniczy krajobraz tego zakątka największego z wielkopolskich parków. Dotarłszy w okolice jeziora Łódzko – Dymaczewskiego, można zobaczyć pośród starodrzewu sosnowego, niezwykły obszar ornitologiczny zwany Czaplińcem. Na powierzchni 4 ha żyje tu gatunek czapli siwej. Udając się w stronę Bagna Dębienko można zaobserwować podrywające się do lotu ptactwo wodno-błotne, mające pośród tutejszych trzcin i szuwarów swe lęgowiska.

W świecie zwierząt i owadów…
Wyprawiając się w głąb zielonej puszczy warto wiedzieć, iż kryje ona osobliwe i piękne gatunki roślin i drzew. Tutejszy świat owadów zainteresuje nie tylko entomologów. Wielkopolski Park Narodowy to królestwo dla wielu gatunków barwnych motyli, pasikoników oraz pajęczaków – z największym występującym w Polsce przedstawicielem rodziny krzyżakowatych – tygrzykiem paskowatym. Jeziora pełne są ryb, a leśne ścieżyny płazów, gadów i ssaków, wśród których spotkać można borsuki, jelenie i lisy.

Trasy turystyczne…
Obszar Wielkopolskiego Parku Narodowego kryje wiele interesujących miejsc, do których warto dotrzeć, by zaznać ciszy i wytchnienia, posłuchać kojącego śpiewu ptaków, pooddychać czystym powietrzem, by odkryć urok nieskażonej działaniami człowieka natury.
Z myślą o gościach przybyłych w okolice Puszczykowa powstało siedem tras turystycznych, którymi przemierzając można ujrzeć piękne, naturalne zbiorniki wodne, napotkać wiele spośród 32 rosnących tu pomnikowych drzew, zwiedzić zabytkowe miejsca czy też wzbogacić swoją wiedzę o poznanie zbiorów muzealnych eksponowanych w ramach miejscowych instytucji kulturalnych i dydaktycznych. Łączna długość tras wyznaczonych do odbywania turystycznych wędrówek na terenie parku wynosi 85 km.

Wędrując szlakami…
Park obejmuje 18 obszarów ochrony ścisłej. Idea jego powołania zrodziła się w 1922 roku i należała do prof. Adama Wodziczki, na cześć którego nazwano jeden z wychodzących z terenu Osowej Góry szlaków, oznaczony kolorem niebieskim. Do najważniejszych jego etapów należy objęte ochroną jezioro Kociołek, jezioro Skrzynka oraz najpiękniejsze spośród parkowych akwenów jezioro Góreckie – z unikalną fauną i florą. Przyjemność wędrowania dodatkowo umilą piękne widoki rozciągające się z okolic Osowej Góry w stronę Moreny Krosińskiej z Górą Staszica i powstałym na przełomie XIX – XX wieku sanatorium przeciwgruźliczym.
Najdłuższy przebieg ma trasa im. Cyryla Ratajskiego – przedwojennego prezydenta Poznania. Jej początek znajduje się w Mosinie. Zwiedzić tu można Izbę Muzealną i siedzibę Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Mosińskiej mieszczącą się w dawnej synagodze z drugiej połowy XIX wieku. Za miejskimi zabudowaniami wznosi się wspominana Osowa Góra, z której wychodzi większość szlaków.

Dla chcących zobaczyć więcej…
Uczęszczanym terenem wycieczkowym jest trasa nad jeziorem Góreckim. Ze względu na obecność w obrębie osady Jeziory Ośrodka Muzealno – Dydaktycznego, często gości na tych terenach młodzież, poszukującą wiedzy na temat tutejszego świata roślin i zwierząt. Dotrzeć tam można wybierając oznaczony kolorem czerwonym i niebieskim – Szlak Kosynierów, który wychodzi z Osowej Góry i obejmuje jeziora Kociołek i Góreckie oraz osadę Jeziory. Przyroda Wielkopolskiego Parku Narodowego także w swych najdrobniejszych formach jest warta poznania. Pomagają w tym niewątpliwie zdjęcia i materiały eksponowane w ośrodku. Szlak Kosynierów zmierza w stronę Puszczykowa, gdzie warto odwiedzić niezwykle interesujące miejsce, Muzeum – Pracownię Literacką im. Arkadego Fiedlera. Licznie zgromadzone pamiątki eksponowane w ramach stałej wystawy służą przybliżeniu kultury krajów egzotycznych, a także zaprezentowaniu literackiego dorobku pisarza.
Z okolic Komornik wychodzą szlaki wiodące do najciekawszych zakątków w okolicy. Pieszą trasę łączącą Szreniawę ze Stęszewem oznaczono kolorem zielonym. Podążając nią można zapoznać się z dziejami rolnictwa i przemysłu, zaprezentowanymi w ramach ekspozycji szreniawskiego muzeum. W otaczającym go parku organizowane są festyny i pokazy, służące przybliżeniu obyczajów niegdyś kultywowanych na polskiej wsi. Po drodze w kierunku Rosnówka zaobserwować można stale zmieniające się oblicze parku. Rosną tu sosny, modrzewie, dęby i leszczyny. Celem wędrówki jest silnie zarastające jezioro Małe. Z pobliskiego Rosnówka można kontynuować wędrówkę zielonym szlakiem, wiodącym w stronę Starego Dymaczewa. Napotkana mozaika różnych gatunków drzew i krzewów z bogatym podszyciem i runem, miejscami osłania stary i powoli niszczejący bór sosnowy. Jednym z najciekawszych przyrodniczo obszarów parku, jest rezerwat leśny w okolicach Kątnika. Utworzono go dla ochrony zwierząt i roślin, żyjących w obszarze starego koryta Warty. Dotrzeć tam można podążając drogą rowerową wychodzącą z Puszczykówka.