Zespół Pałacowo – Parkowy w Rogalinie

Zespół Pałacowo – Parkowy w Rogalinie (gm. Mosina) należy do najwspanialszych obiektów rezydencjonalnych w Wielkopolsce. Od lat jest obiektem licznie odwiedzanym przez pragnących turystów, którzy chcą poznać piękno siedziby i dzieje rodu Raczyńskich. Na jego wyjątkową wartość składają się udostępniane zwiedzającym od 1949 roku klasycystyczno – barokowe wnętrza, wyposażone w dzieła malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego. Całość założenia tworzy połączony galeriami z dwiema oficynami pałac, sytuowany między dziedzińcem honorowym, a fantazyjnie strzyżonym ogrodem francuskim. Jego budowę z inicjatywy Kazimierza Raczyńskiego rozpoczęto w II poł. XVIII wieku. Projekt zaproponowany przez Dominika Merliniego, Jana Fryderyka Knobla i Jana Chrystiana Kamsetzer, oparty był na cechach stylu klasycystyczno – barokowego. W latach późniejszych ulegał przemianom. Na początku XX wieku do pierwotnej struktury dołączono pawilon z rozległymi pomieszczeniami, służącymi obecnie prezentacji polskiego i zachodnioeuropejskiego malarstwa XIX i XX wieku.Od półwiecza rogaliński pałac funkcjonuje jako oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu. Powołana w 1991 roku przez hr. Edwarda Bernarda Raczyńskiego fundacja, oddała poznańskiej instytucji w wieczysty depozyt cały rodowy majątek przodków. Protektorami przekazanej kolekcji byli niegdyś Edward i Atanazy Raczyńscy. Ich zamiłowanie do sztuk pięknych zaowocowało zgromadzeniem wyjątkowych dzieł malarstwa i rzeźby, dziś eksponowanych w murach rogalińskiej galerii. Zwiedzający mogą podziwiać m.in. zobrazowane przez Jana Matejkę historyczne wizje i postaci, świat fantastycznych stworzeń pędzla Jacka Malczewskiego, czy też poczuć klimat dekadencji przełomu wieków, w portretach Olgi Boznańskiej. W ramach stałej wystawy zobaczyć można także płótna Wojciecha Weissa, Aleksandra Gierymskiego oraz Paula Delaroche, Fritza Thaulowa, Friedricha Overbecka, Wilhelma Schadowa i Arnolda Bucklina.

W jednym z pałacowych wnętrz, zwiedzający mają okazję zobaczyć zrekonstruowany londyński gabinet hr. Edwarda Bernarda Raczyńskiego – Prezydenta RP na Uchodźstwie w latach 1979 – 1986. W okresie totalitarnego zniewolenia, urząd Prezydenta na Emigracji, była dla narodu polskiego ostoją w dążeniu ku wolności oraz filarem suwerennej władzy.

Obecnie, po zakończeniu długotrwałego remontu, główny korpus pałacu odzyskał dawny blask i został zrekonstruowany do wyglądu z roku 1938. Zwiedzać też można południową oficynę wraz z łącznikiem, oraz zajrzeć do powozowni gdzie eksponowane są pojazdy zaprzęgowe powstałe w latach 20-tych minionego wieku.

Spacerując nieopodal po rozległym, prawie 37 ha parku, natrafić można na malowniczo położoną na wzniesieniu, nieco ukrytą w gęstwinie starych drzew, XIX wieczną kaplicę, będąca neoklasycystyczną kopią antycznej, rzymskiej świątyni Maison Carree w Nimes. W niej hr. Edward Raczyński złożył prochy swoich przodków, czyniąc zeń rodowe mauzoleum.Ponadto na szlaku wędrówki ścieżkami rogalińskiego parku, zobaczyć można potężne, kilkusetletnie dęby – “Lech,” “Czech” i “Rus,” oraz wiele innych, które wspólnie stanowią największe skupisko starych dębów w Europie. Jak głosi legenda, w pradawnych czasach spotkali się na łowach w pobliskich kniejach trzej wojowie. Polując na rogate zwierzę dotarli na poświęconą Światowidowi polanę. W poszanowaniu świętości miejsca, darowali życie zwierzęciu, czym zasłużyli na upamiętnienie. Dębom rosnącym na uroczysku nadano imiona szlachetnych wojów, a całą osadę od zarania dziejów zaczęto nazywać Rogalinem.