Relacje

Warto o nim pamiętać…

„Poznań i Wielkopolska 100 lat po śmierci Jarogniewa Drwęskiego, pierwszego Prezydenta Miasta Poznania w niepodległej Polsce – Nowe Spojrzenia” – taki tytuł nosiła ogólnopolska konferencja naukowa, którą 14 września zorganizowano w stolicy Wielkopolski. Składała się ona z trzech części. Pierwsza z nich odbyła się w poznańskim Hotelu Bazar i wzięli w niej udział m.in. Marszałek Województwa Wielkopolskiego Marek Woźniak, zastępca Prezydenta Miasta Poznania Mariusz Wiśniewski oraz Starosta Poznański Jan Grabkowski.

– Postać Jarogniewa Drwęskiego jest nieco zapomniana i dlatego dobrze, że są wśród nas ludzie, którzy odświeżają tę pamięć. Bo też bez wątpienia należy przypomnieć o człowieku, który miał samorządność i państwowość w sobie. Miał w sobie te wszystkie cechy, które i dzisiaj powinniśmy hołubić. A może zwłaszcza dzisiaj, kiedy to o tę samorządność ponownie musimy walczyć. I choćby tylko z tego powodu ta konferencja jest potrzebna. Potrzebna, ponieważ przypominamy osobę niezwykle ważną i to nie tylko dla miasta Poznania, ale dla całej polskiej samorządności. Warto i trzeba o takich ludziach pamiętać – podkreślił Jan Grabkowski.

W tym miejscu warto więc przypomnieć kim był i co zawdzięczamy pierwszemu prezydentowi Poznania w niepodległej Polsce. Jarogniew Mikołaj Drwęski urodził się 6 grudnia 1875 w rodzinnym majątku w Glinnie koło Wągrowca. Pochodził, jak można przeczytać w Wikipedii, ze szlacheckiej rodziny ziemiańskiej pieczętującej się herbem Gozdawa. W 1895 zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Tomasza Zana. Następnie ukończył studia prawniczo-ekonomiczne na berlińskim uniwersytecie. W latach 1899 – 1903 odbywał praktykę sądową w Poznaniu, a po jej zakończeniu otworzył tu w 1904 kancelarię adwokacką, którą prowadził do 1918.

W latach 1904-1905 oraz 1915-1918 sprawował urząd członka Rady Miejskiej Poznania. W 1914 roku wszedł w skład konspiracyjnego organu będącego “gabinetem cieni” tejże Rady. W 1918 organ ten ujawnił się jako Rada Ludowa miasta Poznania. W dniu 11 listopada 1918, na wniosek Naczelnej Rady Ludowej, został mianowany przez Wydział Wykonawczy Rady Robotników i Żołnierzy pierwszym polskim nadburmistrzem Poznania, a wyłoniona w marcu 1919 polska Rada Miasta powierzyła mu 17 kwietnia 1919 stanowisko prezydenta Poznania. Sprawując ten urząd energicznie doprowadził do spolszczenia aparatu urzędniczego.

Zorganizował m.in. Główny Urząd Żywnościowy, który sprawnie usunął braki w zaopatrzeniu ludności cywilnej miast. Dbał też o kulturę i naukę. Dzięki staraniom Jarogniewa Drwęskiego 17 sierpnia 1919 uruchomiono Operę Poznańską, również z jego inicjatywy miasto przejęło Bibliotekę Raczyńskich i Teatr Polski. Jego projektem były również Targi Krajowe, które odbyły się w maju 1921 roku. Jarogniew Drwęski działał również w dziedzinie sportu. Był organizatorem Klubu Wioślarskiego 04, Bractwa Strzeleckiego oraz Aeroklubu Polskiego w Poznaniu. W 1921 roku zachorował na dyzenterię, wskutek czego zmarł 14 września w Poznaniu. Pochowano go na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha.

W dalszej części konferencji na temat pierwszego prezydenta Poznania oraz czasów, w których przyszło mu żyć i rządzić miastem odbył się panel dyskusyjny, w którym udział wzięli wybitny specjalista w tym temacie prof. dr hab. Waldemar Łazuga, a także prof. UAM dr hab. Przemysław Matusik oraz prof. UAM dr hab. Damian Szymczak. Po tej niezwykle ciekawej dyskusji nastąpiła przerwa, po której uczestnicy konferencji przenieśli się do Auli Lubrańskiego Collegium Minus, gdzie można było wysłuchać kolejnych referatów. Finał tego niezwykłego wydarzenia, które wsparł m.in. powiat poznański, nastąpił w Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie można było obejrzeć przedstawienie pt. „Reni”, czyli sztuki w jednym akcie napisanej właśnie przez Jarogniewa Drwęskiego i wystawionej po raz pierwszy na deskach tego teatru w 1898 roku…