Menu główne
Środki finansowe z budżetu państwa
Relacje
Propozycje kulturalne
Na łamach Prasowej17. polecamy najciekawsze książki, filmy, płyty oraz gry. W roli naszych recenzentów występują prawdziwi fachowcy. Do wysłuchania konkretnych płyt zachęca Jakub Kozłowski z Wydawnictwa In Rock z Czerwonaka, a gry wybiera dla Was Tomasz Skoracki ze Stowarzyszenia Miłośników Gier Planszowych Kości z Puszczykowa. Książki to domena Anny Walkowiak-Osowskiej oraz Magdaleny Kozłowskiej z Biblioteki Publicznej w Swarzędzu, a filmy i seriale dla naszych Czytelników ocenia Joanna Sobik z Kostrzyńskiego Kina za Rogiem.
Wszystkie polecane tytuły to ich subiektywny wybór. Czasami są to nowości na rynku, a czasami nasi recenzenci wracają do wydawnictw mających swoją premierę już jakiś czas temu, a do których ich zdaniem warto wrócić. Zawsze będą to jednak pozycje wartościowe, po które warto sięgnąć w wolnej chwili. Liczymy, że ich propozycje będą dla Was pomocne w wyborze danej płyty, filmu, książki czy też gry. Wierzymy również, że w tym naszym kulturalnym kąciku Prasowej17. każdy znajdzie coś dla siebie. Nowe propozycje poniżej…
MUZYKA: Miles Davis „On the Corner”
Album wydany w 1972 roku, to jedno z najbardziej kontrowersyjnych i nowatorskich dzieł w dyskografii Milesa Davisa. Płyta, którą zmieszano z błotem w czasach jej wydania. Jak to jednak często bywa zrehabilitował ją upływający czas. Davis, zainspirowany muzyką funk spod znaku Sly Stone’a czy Jamesa Browna stworzył album będący mieszanką jazzu, funku i muzyki awangardowej, który wyprzedzał swoje czasy. „On the Corner” to płyta świadomie przeprowadzająca dekonstrukcję tradycyjnych form jazzu. Nie mamy tu melodii sensu stricte a raczej powtarzalne, transowe, plemienne rytmy. Produkcja Teo Macero oraz udział muzyków takich jak Herbie Hancock czy John McLaughlin, w połączeniu z nietypowym użyciem instrumentów, tworzą chaotyczną mieszankę dźwięków. Obecnie płyta postrzegana jest jako prekursor wielu gatunków muzycznych, w tym hip-hopu i muzyki elektronicznej, co czyni go niezwykle ważnym ogniwem w kontekście muzyki współczesnej.
Jakub Kozłowski (Wydawnictwo In Rock z Czerwonaka)
KSIĄŻKA: Artur Gębka „Ten Pan”
Autor podejmuje trudny temat bezdomności i rozwija go w sposób nieoczekiwany. Oto kilkuletni Staś jako jedyny zauważa, że starszy mężczyzna, który przeszukuje śmietniki, wcale nie jest niebezpieczny i niepotrzebnie sąsiedzi go przeganiają. Historię można by poprowadzić banalnie – chłopczyk mówi mamie o problemie, ona dzwoni po odpowiednie służby, Pan zostaje zabrany do noclegowni. Jednak autor unika dawania jedynie słusznych rad, mama Stasia nie podpowiada mu, jak może rozwiązać problem, ale wspiera jego działania, a bezdomnemu daje prawo do decydowania o sobie. Opowieść jest ciepła, pełna nadziei, ale nieprzesłodzona. Ilustracje Natalii Chirkowskiej, stylizowane na dziecięce rysunki są pełne detali, podkreślają i uzupełniają warstwę tekstową.
Magdalena Kozłowska (Biblioteka Publiczna ze Swarzędza)
FILM: „Porwany”
W 1858 roku w żydowskiej dzielnicy Bolonii żołnierze papieża Piusa IX wdzierają się do domu rodziny Salomone Mortary. Z rozkazu kardynała mają zabrać jego syna, 6-letniego Edgardo. W niemowlęctwie chłopiec został potajemnie ochrzczony przez opiekunkę, przez co zgodnie z papieskim prawem musi zostać wychowany w wierze katolickiej. Rodzice Edgardo robią wszystko, by odzyskać syna, jednak mimo że są popierani przez opinię publiczną i międzynarodową społeczność żydowską, a nawet przez cesarza Napoleona III, kościół katolicki i papież Pius IX nie zgadzają się na zmianę doktryny i zwrot dziecka. Chłopiec będzie odtąd wychowywany i indoktrynowany w katolickiej szkole prowadzonej przez księży. Film Marco Bellocchia jest oparty na wydanej w roku 1997 biografii autorstwa pisarza i dziennikarza Daniele Scalisego „Il caso Mortara: la vera historia del bambino ebreo rapito del papa”.
Joanna Sobik (Kostrzyńskie Kino za Rogiem)
GRA: „Takenokolor”
To prosta gra rodzinna, w której wcielamy się w ogrodników, którzy pielęgnują plantacje bambusa. W grze tej będziemy wykorzystywać kolorowe pisaki, by zakolorować wskazane przez nie elementy na planszy. Każdy z graczy otrzymuje swoją kartkę ogrodu. W grze występują cztery pisaki, posiadające nakładki, na których znajdują się różne symbole. W turze gracz rzuca wszystkimi flamastrami i wybiera jeden z nich ze wskazanym symbolem. Dane symbole wskazują, jaki element trzeba pokolorować na swoim ogrodzie. W grze zdobywamy punkty za zakolorowane liście bambusa, ukończone bambusy czy inne też zamalowane elementy. Łatwe zasady, gra na zasadzie kolorowanki i kilka poziomów trudności. Rywalizacja w świecie popularnej gry Takenoko, a do tego doskonała dla najmłodszych graczy.
Tomasz Skoracki (Stowarzyszenie Miłośników Gier Planszowych „Kości”)
