Muzeum Narodowe Rolnictwa w Szreniawie snuje kolejny wątek w ramach cyklu pokazów dla publiczności. Tym razem ukażemy…„ŚWIAT Z GLINY WYCZAROWANY”.  

Wydarzenie obejmuje dni: 3 oraz 5 i 6 CZERWCA 2021 – w godz. 12.00 – 16.00

Celem naszych pokazów „Świat z gliny wyczarowany” jest zapoznanie uczestników z dziedziną twórczości o wyjątkowo długiej historii i tradycji.

Aby przybliżyć ideę i tematykę, słów parę o tym co nas zainspirowało do tej prezentacji. Już bowiem w Starożytności (ok. 2500 r. p.n.e.)  istniała potrzeba wytwarzania naczyń do przechowywania zapasów i gotowania a także ze względów religijnych. Garncarstwo stało się bowiem rzemiosłem od czasu wynalezienia koła garncarskiego (około 400 lat p.n.e.). Były to koła poruszane ręcznie, wolnoobrotowe, służące do obtaczania i wygładzania naczyń oraz dokładniejszego modelowania wyrobów ulepionych ręcznie.

Garncarze rzemieślnicy gromadzili się początkowo w grodach i podgrodziach stanowiących zaczątki przyszłych miast. W osadach wiejskich przez długi czas w użyciu były naczynia lepione ręcznie. W XII w. po raz pierwszy pojawiło się na naszych ziemiach koło garncarskie, dwutarczowe z napędem nożnym.

Pod koniec XIII i w XIV w. na naczyniach glinianych wykonywanych przez rzemieślników miejskich pojawiła się glazura. Ludność miejska zaczęła zaopatrywać się w wytwory mistrzów cechowych. Z czasem zaczęły współistnieć dwa typy wyrobów glinianych: tradycyjny – odwołujący się do starej polskiej ceramiki wczesnośredniowiecznej i nowy – nawiązujący do rzemieślniczej produkcji zachodnioeuropejskiej.

W XVI w. pracownie garncarskie istniały niemal we wszystkich ośrodkach miejskich na ziemiach polskich, następnie z początkiem XVIII w. pojawiły się pierwsze manufaktury wyrabiające wyroby fajansowe. Szlachetniejsze pod względem technicznym i estetycznym były naczynia malowane i glazurowane. Wyroby ceramiki wiejskiej były skromniejsze i mniej efektowne. Pełniły one  rolę użytkową i rzadziej estetyczną.

W XIX wieku rzemiosło garncarskie zetknęło się bezpośrednio z przemysłem – fabrykami. Na przełomie XIX i XX wieku sytuacja materialna garncarzy pogarsza się – wypiera go tania, seryjna produkcja porcelany i fajansu. Podział garncarstwa na ludowe i nie ludowe zanikł w ciągu XIX i XX wieku. Produkcja garncarska uprawiana przez małe miejskie i wiejskie pracownie przeszła do kategorii twórczości ludowej, zaspokajając potrzeby odbiorców zainteresowanych tą dziedziną rzemiosła.

Ramowy program pokazów przedstawia się następująco:

12.00 – 12.10 – Powitanie i krótkie wprowadzenie na temat ceramiki

12.10 – 13.40 – Prezentacja stanowisk przez garncarzy oraz podejście widzów do wybranych stanowisk

12.00 – 16.00 – „Gliniaste warsztaty” dla dzieci – lepienie figurek z gliny

12.00 – 16.00 – mini konkurs na rysunkową „Martwą naturę z glinianym garnkiem” – rysunki na sztalugach

13.30 – 13.40 – Ogłoszenie konkursu garncarskiego dla dzieci – przy stanowisku do pobierania formularzy i  wydawanie testu

14.00 – 14.15 – Zestawy pytań związanych z garncarstwem – dla dorosłych

13.40 – 15.00 – Ciąg dalszy prezentacji na stanowiskach garncarzy

15.00 – 15.15 – Ogłoszenie wyników konkursu dla dzieci – rozdanie nagród

15.30 – 16.00 – Wizyta (dla chętnych) w ramach reżimu sanitarnego w pawilonie nr 3 – omówienie najważniejszych eksponatów z dziedziny ceramiki.

W trakcie imprezy przedstawimy pokazy prac garncarzy tworzących w glinie:

1. Łukasz Dzieciątkowski – pokaz pracy na kole garncarskim (sobota)
2. Anna Wróblewska – pokaz pracy na kole garncarskim (czwartek, niedziela)
3. Beata Bechta – pokaz lepienia garnków i naczyń z gliny (sobota, niedziela)

dodatkowo:

4. Mariola Witchen – pokaz tworzenia wyrobów z wikliny
5. Pokaz pracy kowala (sobota, niedziela)

Ponadto swoje swoją twórczość prezentować będą artyści ludowi:

1. Jadwiga Anioła
2. Kazimierz Woźniak
3. Jerzy Sowijak (czwartek)

Serdecznie zapraszamy do Szreniawy!